طبق تحقیقات، اندازه و دفعات وعده های غذایی در مقایسه با زمان بین وعده غذایی اولیه و نهایی، تعیین کننده بیشتری در افزایش یا کاهش وزن بود.
علیرغم محبوبیت روزه داری متناوب یا غذا خوردن با محدودیت زمانی، هنوز به طور کامل مشخص نشده است که آیا محدود کردن دوره کلی غذا خوردن در طول روز به کنترل وزن کمک می کند.
این مطالعه به بررسی همبستگی بین زمان از وعده غذایی اولیه تا وعده غذایی نهایی و تغییر وزن پرداخت. تقریباً 550 فرد (18 سال یا بیشتر) در این مطالعه ثبت نام کردند. افراد حداقل یک اندازه گیری قد و وزن در 2 سال قبل از دوره ثبت نام مطالعه داشتند.
80% از شرکت کنندگان خود را به عنوان افراد سفیدپوست گزارش کردند. 12% افراد سیاهپوست خود را گزارش کردند. و تقریباً 3٪ خود را به عنوان افراد آسیایی گزارش کردند. اکثر آنها گزارش دادند که تحصیلات دانشگاهی یا بالاتر داشتند. سن آنها به طور متوسط 51 سال بود. و BMI آنها به طور متوسط 30.8 بود که چاق محسوب می شود. زمان پیگیری برای وزن ثبت شده در پرونده سلامت به طور متوسط 6.3 سال بود.
افرادی که در هنگام ثبت نام BMI بالاتری داشتند به احتمال زیاد سیاهپوستان، مسنتر، مبتلا به فشار خون بالا یا دیابت نوع 2، ورزش کمتر، سطح تحصیلات پایینتر، مصرف سبزیجات و میوه کمتر، زمان طولانیتری از وعده غذایی آخر تا خواب بودند. در مقایسه با افرادی که شاخص توده بدنی کمتری داشتند، از وعده غذایی اولیه تا نهایی زمان کوتاه تری داشتند.
یک برنامه تلفن همراه برای شرکت کنندگان ایجاد شد تا زمان خوردن، خواب و بیداری را برای هر پنجره 24 ساعته در زمان واقعی ثبت کند. پیامهای متنی، ایمیلها و اعلانهای درونبرنامه افراد را ترغیب میکرد تا هر زمان که ممکن بود در طول ماه اول و دوباره در طول «هفتههای نیرو» – هر ماه 1 هفته برای بخش درمان 6 ماهه مطالعه، از برنامه استفاده کنند.
با توجه به زمان خوردن و خواب روزانه ثبت شده در اپلیکیشن موبایل، موارد زیر قابل اندازه گیری است:
- مدت زمان از وعده غذایی اولیه تا وعده غذایی نهایی هر روز؛
- مدت زمان از بیدار شدن تا وعده غذایی اولیه؛ و
- مدت زمان از آخرین وعده غذایی تا خواب
یک میانه برای تمام داده های روزهای تکمیل شده برای هر فرد محاسبه شد.
تجزیه و تحلیل داده های کشف شده:
- زمان غذا خوردن با تغییر وزن در طول دوره پیگیری 6 ساله مرتبط نبود. این شامل مدت زمان وعده غذایی اولیه تا نهایی، از بیدار شدن از خواب تا مصرف یک وعده غذایی اولیه، از مصرف وعده غذایی نهایی تا زمان خواب، و کل مدت زمان خواب بود.
- تعداد کل وعده های غذایی بزرگ (1000 کالری یا بیشتر) و وعده های غذایی متوسط (بین 500 تا 1000 کالری) هر روز هر کدام با افزایش وزن در طول 6 سال پیگیری مرتبط بود، در حالی که وعده های غذایی کوچک کمتر (500 کالری یا کمتر). ) با کاهش وزن مرتبط بودند.
- زمان از وعده غذایی اولیه تا پایانی به طور متوسط 11.5 ساعت بود. زمان اندازه گیری از بیدار شدن تا وعده غذایی اولیه به طور متوسط 1.6 ساعت بود. زمان از آخرین وعده غذایی تا خواب به طور متوسط 4 ساعت بود. و مدت خواب به طور متوسط 7.5 ساعت اندازه گیری شد.
- این مطالعه ارتباطی بین زمان وعدههای غذایی و تغییر وزن در گروهی از افراد با طیف وسیعی از وزن بدن شناسایی نکرد.
اگرچه تحقیقات قبلی نشان داده است که روزه داری متناوب می تواند متابولیسم را تنظیم کند و ریتم بدن را بهبود بخشد، این مطالعه روی گروه بزرگی از افراد دارای طیف وسیعی از وزن بدن این ارتباط را تشخیص نداد.
محققان خاطرنشان کردند که این مطالعه با توجه به اینکه تعاملات پیچیده دفعات و زمان غذا خوردن را ارزیابی نکردند، دارای محدودیتهایی بود. همچنین با توجه به مشاهدهای بودن مطالعه، محققین قادر به نتیجهگیری علت و معلولی نبودند.
آنها همچنین قادر به اثبات عمدی کاهش وزن در شرکت کنندگان در مطالعه قبل از ثبت نام نبودند و نتوانستند متغیرهای مربوط به سلامتی موجود را حذف کنند.
آیا می خواهید از تصاویر ما در سایت خود استفاده کنید؟ برای جاسازی کد روی تصویر کلیک راست کنید