یک مطالعه نشان داده است که فعال بودن می تواند به کاهش خطر دیابت نوع 2 کمک کند، حتی در افرادی که خطر ژنتیکی بالایی برای این بیماری دارند.
این تحقیق مشاهده کرد که سطح کل فعالیت بدنی بالاتر، به ویژه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید، به شدت با کاهش خطر دیابت نوع 2 مرتبط است.
نتایج مطالعه نشان می دهد که سطوح بالاتر فعالیت بدنی باید به عنوان یک استراتژی مهم برای پیشگیری از دیابت نوع 2 ترویج شود.
این مطالعه شامل 59325 شرکت‌کننده در Biobank بریتانیا بود که در ابتدای مطالعه از ردیاب‌های فعالیت روی مچ دست خود استفاده می‌کردند که پس از آن برای حدود 7 سال برای نظارت بر نتایج سلامت مورد بررسی قرار گرفتند.
Biobank انگلستان یک پایگاه داده و منبع مرجع در مقیاس بزرگ است که شامل داده های ژنتیکی، سلامتی و شیوه زندگی ناشناس از 500000 فرد است.
داده ها شامل نشانگرهای ژنتیکی مرتبط با خطر بالاتر دیابت نوع 2 بود. خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افرادی که نمره خطر ژنتیکی آنها بالا بود در مقایسه با افرادی که امتیاز خطر ژنتیکی پایینی داشتند، 2.4 برابر بود.
این مطالعه نشان داد که بیش از یک ساعت فعالیت بدنی روزانه با شدت متوسط تا شدید با کاهش 74 درصدی خطر دیابت نوع 2 در مقایسه با افرادی که کمتر از 5 دقیقه فعالیت بدنی روزانه انجام می‌دهند مرتبط است.
نتیجه حتی پس از در نظر گرفتن سایر عوامل، که شامل خطر ژنتیکی بود، ثابت ماند.
یکی دیگر از نتایج قانع کننده این بود که افرادی که دارای خطر ژنتیکی بالا در گروهی که از لحاظ فیزیکی فعال بودند، در مقایسه با افراد با خطر ژنتیکی پایین در گروه کم‌فعال، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دادند.
سابقه خانوادگی و خطر ژنتیکی قابل کنترل نیست، اما این نتیجه نشان می‌دهد که با یک سبک زندگی فعال، فرد می‌تواند با خطر بیش از حد دیابت نوع 2 مقابله کند.
فعالیت بدنی با شدت متوسط به فعالیت‌هایی مربوط می‌شود که باعث تعریق شما می‌شود و کمی نفس شما را تنگ می‌کند، که شامل باغبانی عمومی و پیاده‌روی سریع می‌شود.
نمونه‌های فعالیت بدنی شدید شامل دوچرخه‌سواری در سربالایی یا با سرعت سریع، رقص هوازی، دویدن، و باغبانی سنگین که شامل حفاری می‌شود، همه فعالیت‌هایی هستند که شما را دچار تنگی نفس یا نفس سنگین می‌کنند.
تصویر توسط Daniela Jakob از Pixabay
آیا می خواهید از تصاویر ما در سایت خود استفاده کنید؟ برای جاسازی کد روی تصویر کلیک راست کنید