ایمپلنت ساختاری است که جایگزین دندان از دست رفته می شود.
جراح با دستگاه های پیچ مانند، ایمپلنت را در استخوان فک قرار می دهد و به عنوان لنگر دندان مصنوعی به نام تاج عمل می کند.
دستگاهی به نام اباتمنت دندان مصنوعی را به ایمپلنت دندان متصل می کند.
این تاج به صورت سفارشی ساخته می شود تا متناسب با دهان فرد باشد و با رنگ دندان های او مطابقت داشته باشد. روکش ها مانند دندان های طبیعی به نظر می رسند وعمل می کنند.
ایمپلنت ها نسبت به پروتزهای مصنوعی، که دندان های مصنوعی متحرک هستند، مزایای متعددی دارند.
- طبیعی تر و راحت تر هستند
- درصد موفقیت بالاتری دارند
- بهبود عملکرد جویدن
- منجر به کاهش خطر ایجاد حفره در دندان های مجاور
- حفظ بهتر استخوان در محل دندان از دست رفته
- باعث کاهش حساسیت در دندان های مجاور می شود
- لازم نیست هر شب بیرون آورده و تمیز شود
با این حال، ایمپلنت دندان برای همه مناسب نیست. دستگاه های کاشت باید به استخوان فک متصل شوند، بنابراین استخوان های فرد قبل از انجام جراحی ایمپلنت باید سالم باشند.
انواع ایمپلنت های دندان:
دو نوع ایمپلنت دندان وجود دارد: آندوستال و ساب پریوستال. ایمپلنت های اندوستال رایج ترین نوع هستند. یک جراح آنها را در استخوان فک جاسازی می کند و هر کدام می توانند یک یا چند دندان مصنوعی را نگه دارند.
یک جراح یک ایمپلنت ساب پریوستئال را در بالای استخوان فک قرار می دهد. جراحان دندانپزشک این گزینه رابرای افرادی انتخاب می کنند که ارتفاع زیادی تا استخوان فک خود ندارند.
ایمنی ایمپلنت
طبق آمار آکادمی ایمپلنت دندانپزشکی آمریکا، حدود 3 میلیون نفر در ایالات متحدهایمپلنت دندان دارند و این تعداد هر سال حدود 500000 نفر افزایش می یابد.
جراحی ایمپلنت دندان زمانی ایمن است که یک جراح یا دندانپزشک واجد شرایط و با تجربه آن را انجام دهد.همچنین این تنها گزینه ترمیم دندان است که سلامت استخوان فک فرد را حفظ می کند و رشد آن را تحریک می کند.
خطرات کاشت دندان
برخی از افراد واجد شرایط جراحی ایمپلنت دندان نیستند. افراد مبتلا به:
بیماری حاد
بیماری متابولیک غیرقابل کنترل
بیماری یا عفونت استخوان یا بافت نرم
اگر این مشکلات برطرف شود، فرد می تواند جراحی را انجام دهد.در برخی موارد، جراحان دندانپزشکی از انجام عمل جراحی بر روی افراد دارای موارد زیر خودداری می کنند:
- عادات شدید سیگار کشیدن
- عادات غیرعملکردی، مانند دندان قروچه یا فشردن دندان
- اختلالات رفتاری یا روانپزشکی.
- اچ آی وی
- دیابت
- پوکی استخوان
اگر افراد دارای هر یک از موارد فوق تحت عمل جراحی ایمپلنت دندان قرار گیرند، خطر افتادن ایمپلنت بیشتر است.جراحان دندان همچنین ممکن است افرادی را که تحت درمان های زیر قرار میگیرند، به دلیل افزایش خطر عوارض ایمپلنت، عمل نکنند:
- درمان دارویی بیس فسفونات برای بیماری های از دست دادن استخوان
- شیمی درمانی
- پرتودرمانی سر یا گردن
عوارض احتمالی جراحی ایمپلنت
افرادی که تحت این روش قرار می گیرند ممکن است در حین یا پس از آن دچار عوارض شوند. مسائل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آسیب عصبی که منجر به تغییر حس در ناحیه جراحی می شود
- باز شدن برش بعد از جراحی
- حرکت ایمپلنت
- قرار گرفتن ایمپلنت در بالای خط لثه
- عفونت ایمپلنت
افرادی که قرار گرفتن در معرض ایمپلنت را تجربه می کنند ممکن است نیاز به انجام اقدامات اضافی برای بهبود سلامت استخوان و لثه یا برداشتن یا جایگزینی ایمپلنت داشته باشند.در زیر برخی از علائم و نشانه هایی که کاشت ایمپلنت ناموفق بوده است، آورده شده است:
- ایمپلنت بیش از حد متحرک است
- چرک یا سایر ترشحات از محل خارج می شود
- درد هنگام ضربه زدن به ایمپلنت
- از دست دادن سریع و پیشرونده استخوان
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟